| |
Kolejność zaspokajania opłat komorniczych (08.08.2006) |
Takie wyjaśnienie zawarł Sąd Najwyższy w uchwale z 4 sierpnia 2006 r. Jest ona odpowiedzią na pytanie prawne sądu, który rozpoznawał zażalenie urzędu skarbowego niegodzącego się z podziałem sumy uzyskanej za zlicytowaną przez komornika nieruchomość. Wierzycieli dłużnika, spółki z o.o., było wielu i wiadomo, że nie wszyscy mogli być z niej spłaceni.
Kolejność ich zaspokajania określa art. 1025 kodeksu postępowania cywilnego. Zasada zaś jest taka, że najpierw są w całości spłacane kolejno należności wyższych kategorii. Dla niższych często po prostu nie wystarczy pieniędzy. W art. 1025 k.p.c. ustanowiono aż dziesięć kategorii. Do pierwszej należą koszty egzekucyjne. Podatki zaliczane są do kategorii siódmej, chyba że zostały zabezpieczone hipoteką, bo wtedy są zaspokajane w kategorii piątej, tak jak inne długi zabezpieczone w taki sposób.
Urząd skarbowy, który był inicjatorem postępowania egzekucyjnego, domagał się zaliczenia do kategorii pierwszej wszystkich poniesionych w związku z tym kosztów postępowania egzekucyjnego, wynikających z art. 45 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Chodziło o zaliczkę wysokości 3500 zł na wydatki komornika, tj. sporządzenie opisu i oszacowanie zlicytowanej potem nieruchomości, oraz wynoszącą 12 750 zł zaliczkę na opłatę stosunkową. W planie podziału zatwierdzonym przez sąd znalazły się one w kategorii siódmej, tak jak należności urzędu skarbowego z tytułu zaległych podatków. W tym wypadku suma uzyskana ze sprzedaży pozwalała tylko na spłatę wierzycieli uprzywilejowanych, i to tylko częściowo - wierzyciela hipotecznego. Dla urzędu skarbowego oznaczałoby to, że nie odzyska nawet tego, co zapłacił komornikowi.
Sąd I instancji oddalił jego zażalenie, twierdząc, że sporne wydatki należą do kosztów postępowania, a te - zgodnie z § 3 art. 1025 k.p.c. - podlegają zaspokojeniu w tej kategorii, co należność główna danego wierzyciela. Sąd II instancji nie był tego pewny. Stąd pytanie prawne do SN.
SN w odpowiedzi (sygn. III CZP 48/06) stwierdził jednoznacznie, że ustalone koszty egzekucji poniesione przez wierzyciela są zaspokajane podczas podziału sumy uzyskanej z egzekucji w kategorii pierwszej (art. 1025 § 1 pkt 5 k.p.c).
Izabela Lewandowska. Rzeczpospolita. 07.08.2006.
|
|