| |
Wniosek o uzasadnienie wyroku tylko do sądu (04.11.2005) |
Tak w uchwale z 27 października 2005 r. rozstrzygnął Sąd Najwyższy - w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem - kwestię interpretacji art. 479 9 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, bulwersującą od dłuższego czasu adwokatów i radców występujących w sprawach gospodarczych.
Art. 479 9 § 1 nakłada na profesjonalnego pełnomocnika w sprawie gospodarczej obowiązek doręczania stronie przeciwnej odpisów pism procesowych i dołączania do sądu dowodu doręczenia albo wysłania ich listem poleconym.
Wątpliwość, czy chodzi również o wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, nabrała szczególnego znaczenia po wejściu w życie 5 lutego 2005 r. dużej nowelizacji procedury cywilnej, która wprowadziła daleko idącą sankcję za niedopełnienie wskazanych obowiązków. Zgodnie z dodanym zdaniem ostatnim § 1 art. 479 9 pisma, do których nie dołączono dowodu doręczenia drugiej stronie odpisu albo dowodu wysłania go listem poleconym, sąd zwraca bez wezwania do usunięcia tego braku. Wcześniej zgodnie z art. 130 k.p.c. wzywał do tego.
Obowiązkiem doręczania nie są objęte tylko pisma procesowe wyraźnie wymienione w § 2 art. 479 9. Nie ma wśród nich wniosku o uzasadnienie wyroku.
Sąd apelacyjny w uzasadnieniu pytania prawnego wskazał kilka argumentów, które przemawiają za przyjęciem, że wniosek o uzasadnienie wyroku jest objęty obowiązkiem doręczania. Powołał się jednak przy tym, że praktyka sądowa jest odmienna, bo zakłada, iż wniosek taki zawiera żądanie kierowane wyłącznie do sądu i nie dotyczy bezpośrednio interesów przeciwnika w takim stopniu, by doręczanie go jemu było konieczne.
Sąd Najwyższy we wskazanej uchwale jednoznacznie potwierdził prawidłowość tej praktyki. Sędzia Jacek Gudowski uczynił odstępstwo od dotychczasowego zwyczaju, że uchwały w Izbie Cywilnej uzasadnia się tylko na piśmie, i podał ustne motywy rozstrzygnięcia. Zaznaczył, że problem był przedmiotem dyskusji i poglądy, jakie znalazły ostatnio wyraz w orzecznictwie sądów, przeczą dotychczasowym zwyczajom.
Zasadniczy cel wprowadzenia w sprawach gospodarczych, gdy stronę reprezentuje adwokat albo radca prawny, obowiązku doręczania pism stronie przeciwnej to przyśpieszenie procesu, a nie wynaturzenie go. Sędzia Gudowski wyraził nadzieję, że uchwała ta będzie tamą dla wadliwej praktyki sądów szkodliwej dla ich wizerunku (sygn. III CZP 65/05).
/Izabela Lewandowska (Rzeczpospolita 03.11.2005)/
|
|